Dag 3 Walvissen spotten

Vandaag werden we gewekt door de zon die hoog aan de hemel stond. De eigenaar van ons hotel bij aankomst had dus gelijk. Hij voorspelde nog 2 dagen met regen en daarna zou de zon gaan schijnen. Een perfecte dag om richting Reykjavik's Old Habour te rijden en de boot te pakken om walvissen te spotten.

Vanaf Minniborgir is het een klein uurtje rijden. We rijden door het prachtige landschap richting de bewoonde wereld van Reykjavik. We staan nog steeds versteld van het groene landschap op IJsland. Overal op de bergen, die rood/zwart/groen van kleur zijn, zijn gletsjers zichtbaar en zie je de stoom uit de grond opstijgen. Een vreemd idee dat je in een gebied bent waar enorm veel aardwarmte is en waar circa 30 vulkanen actief zijn. Gisteren vertelde een gids dat de Hekla en de Bardarbunga ieder moment tot uitbarsting kunnen komen. Laten we hopen dat hij nog even zijn adem inhoudt! Hoewel geen enkele IJslander zich druk maakt om zo'n uitbarsting vinden wij het toch een angstig idee.
In de verte zien we bewoonde wereld en duikt Reykjavik op. Een moderne stad met veel kleur. We vinden gemakkelijk een parkeerplaats dicht bij de haven. Diverse bedrijven bieden de walvistocht aan. We kiezen voor Elding en Lars en Ron reserveren gelijk voor vrijdag het zeevissen.

Om 14.00 uur vertrekt de boot richting open zee. Het zonnetje brandt goed en het is windstil. Het water is dan ook erg rustig. Wanneer echter de vaart er goed in zit en we verder van de kust komen wordt het toch wel kouder en kan de jas aan. Ondanks de geringe deining van de boot, voelen Kim, Lars en Ron een misselijkheid opkomen. Gelukkig heb ik voor vertrek nog de wagenziek kauwgom meegenomen. Veel tijd om aandacht te schenken aan de misselijkheid is er niet, want er schieten 2 dolfijnen langs de boot die aandacht vragen. Even later geeft de gids geeft aan dat er een walvis in zicht is. We zien inderdaad op een 100 meter afstand het opspuitende water dat vrijkomt bij het uitademen van de walvis. We kunnen hem op ongeveer 50 meter benaderen en horen van de gids dat het een dwerg vinvis is. Deze verdwijnt al gauw wanneer hij merkt dat er toeschouwers zijn.
De gids heeft inmiddels alweer een andere bezienswaardigheid, een bultrug walvis. Deze heeft wat minder last van verlegenheid en laat zich een tijdje achtervolgen. We zien zijn staart een paar keer boven het water uit zwaaien alvorens hij of zij ook in de golven verdwijnt. De boten hebben onderling contact met elkaar en we koersen richting de plek waar een blauwe vin vis langs trekt. Het blijkt inderdaad een flinke te zijn, die ons ook trakteert met een sprong boven het water. Helaas zijn we zo druk met film- en fotocamera dat het ons niet lukt dit goed op beeld vast te leggen. Het is onmogelijk te genieten van deze mooie dieren en het ook nog goed op beeld te krijgen. Maar we hebben genoeg gefotografeerd en gefilmd, dus daar zal beslist iets tussen zitten. We hebben ook kennis gemaakt met IJslandse bekendste vogel, de Puffin oftewel de papegaaiduiker. Dit mooie zwart/witte vogeltje met opvallende oranje snavel en poten, is in staat om over het water te lopen alvorens op te stijgen.
De gids zegt dat we enorm hebben geboft met alles wat we hebben gezien en dat nemen we dan ook aan. Zelf hadden we, naar nu blijkt, een enigszins utopische gedachte met dolfijnen die met de boot mee zwemmen en walvissen die met hun kop en staart hoog boven het water uitkomen. We blijven tenslotte Hollanders; je betaalt 75 euro per persoon en verwacht dan ook dat je krijgt wat op de plaatjes wordt aangegeven. We realiseren ons echter goed dat wat we hebben gezien echt uniek is. Walvissen laten zich niet vaak zo dicht bij de kust zien. Zij voelen natuurlijk de aanwezigheid van de boten en instinctief duiken ze dan naar veilige diepte. Ze kunnen met gemak naar 100 meter diepte duiken.
Wanneer er niets meer te zien is, vraagt de misselijkheid weer om aandacht. We gaan beneden in de kajuit zitten, maar dat biedt geen verlichting. Eenmaal aan land zakt het snel en maakt de misselijkheid plaats voor honger.

Bij een supermarkt onderweg halen we even iets om de ergste honger te stillen en nemen we een pizza mee om thuis in de oven te doen. Veel aandacht aan het koken gaan we vandaag niet besteden. We zijn moe en gaan ons opmaken voor een goede nachtrust. Morgen hebben we een lange dag voor de boeg, want dan gaan we naar het gletsjermeer Jokulsarlon.